บทที่ 1 ตอน นักเขียนไส้แห้ง
ฉัน หลิน ถานเอ๋อร์ อายุ 20 ปี เป็นนักเขียนออนไลน์ที่ไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก
ฉันหาเงินมาจากการเขียนนิยายที่เกิดจากการมโนของตัวเอง
และฉันยังเป็นสาววายที่หมกมุ่นเกี่ยวกับการแต่งนิยายชายรักชาย
ฉันไม่ใช่คนโลกสวยอะไรหรอกนะ ชีวิตของฉันมีแต่เรื่องลามก
ฉันเป็นผู้หญิงที่เห็นผู้ชายร่างบางตัวเล็กไม่ได้ เมื่อฉันเห็นพวกเขาใจก็ละลายอยากเป็นผัวเขาเสียหมด
ฉันเป็นเสือไบที่คบได้ทั้งชายและหญิง บางทีฉันก็อยากมีแฟนเป็นสาวสองนะ
แต่ว่าบางทีก็เกิดจากการจิตมโนของฉันจนคิดว่าตัวฉันเองเป็นสาวสอง
ฉันมีเพื่อนไม่มากนักและเป็นคนเข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง จึงทำให้ส่วนมากชอบเก็บตัวอยู่ในบ้าน
และความลับที่ยิ่งใหญ่ของฉันก็คือ!!!!! ฉันยังบริสุทธิ์อยู่ คิดอยู่ล่ะสิว่ามันแปลกยังไง
แปลกตรงที่ฉันเป็นพวกลามกจังไรสามารถพูดคำพวกนั้นออกมาได้อย่างเปิดเผยไม่อายปากยังไงล่ะ!
นั่นแหละจึงทำให้คนส่วนใหญ่คิดว่าฉันผ่านโลกมาเยอะแล้ว
แต่จริงๆ ฉันก็ผ่านโลกมาเยอะได้ขนาดนี้ก็เพราะนิยายรักยังไงล่ะ
ทั้งความรักที่มีให้กัน ความโกรธเพราะรัก และได้เรียนรู้นิสัยผู้ชายมาจากพระเอกนิยายหลายๆ เรื่อง
วันนี้เป็นวันที่เงินจะออกจากการเขียนนิยายออนไลน์ล่ะ นี่ยังต้องคิดว่าจะกินมาม่าไปทั้งปีซะแล้ว
เมื่อฉันเปิดแอปธนาคารที่มือถือดูเพื่อเช็คยอดเงิน ฉันช็อกหนักกว่าเดิมเสียอีก
" ม่าย!!!!! ฉันทุ่มแรงใจเขียนนิยายไปหนึ่งปีกว่าๆ ผลรายได้ทำไมได้แค่ร้อยเดียว! โถ่น้องออย (แอปเขียนนิยาย) "
ฉันก้มหน้าเสียใจกับเรื่องผลรายได้ แต่พอลองนึกดูก็ไม่แปลกนะว่าทำไมถึงได้ร้อยเดียว
มีใจก็แต่งต่อ ไม่มีใจก็ปล่อยให้ร้าง ชีวิตการเป็นนักเขียนไม่ได้ง่ายนัก
จู่ๆ ฟ้าก็ครึ้มทำให้ฝนตกลงมา ฉันเดินไปนั่งเขียนนิยายต่อเพื่อหาเงินในการใช้ชีวิตของเดือนนี้
ขืนเดือนทั้งเดือนใช้ร้อยเดียวยังไม่พอเลย อย่าว่าแต่เดือนทั้งเดือนเลย แค่ผ่านไปไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงร้อยเดียวก็ไม่เหลือ
ฉันนั่งแต่งนิยายพยายามบรรยายถึงรูปร่างพระเอกแนวจีนโบราณ เพราะว่าฉันฝันเห็นผู้ชายคนนี้มาหลายเดือนแล้ว
แถมยังเป็นทอดๆ ฝันติดต่อกันจนสามารถแต่งนิยายได้เลย
แต่เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับฉัน สายฟ้าที่ผ่าลงมา กลับผ่าลงมาที่แล็ปท็อปที่ฉันเขียนนิยายอยู่
ฉันรู้สึกถึงแรงไฟดูดมหาศาลแล้วฉันก็วูบไป
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมา มองไปบนท้องฟ้า หันซ้ายหันขวามองเห็นต้นไม้ใบหญ้าเขียวขจี
" มานอนข้างนอกตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย? " ฉันไม่สนใจพยายามจะนอนต่อ ขืนแต่งนิยายตอนนี้ต่อ มีหวังหัวไม่แล่นแน่
" คุณหนูเจ้าคะ ตื่นได้แล้ว ได้เวลากลับจวนแล้วเจ้าคะ " มีผู้หญิงเดินมาปลุกฉันแถมยังพูดจาแปลกๆ อีก
" คุณหนูตื่นเถิดเจ้าคะ กลับไปถึงจวนบ่าวจะเอาขนมอร่อยๆ ให้ทานนะเจ้าคะ " ผู้หญิงอีกคนหนึ่งเดินเข้ามาปลุก
" พูดจาก็แปลกๆ แถมมาปลุกฉันอีก!! เป็นบ้ากันเหรอ!! " ฉันลุกขึ้นนั่งหันไปด่าว่าพวกเขา
พวกเขาทำท่ามึนงงเหมือนฟังไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดซักเท่าไหร่ แถมการแต่งตัวก็ยังกับชุดจีนโบราณ
ถ่ายละครอยู่หรือไง? ฉันมองพวกหล่อนจบก็สำรวจตัวเอง โอ้!! นี่ฉันขาวขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
ใส่ชุดบ้าอะไรวะ ฉันพูดกับตัวเองในใจ มองไปรอบๆ บริเวณ เจอแต่ผู้คนใส่ชุดจีนโบราณเดินกันขวักไขว่ไปทั่ว
" ไม่นะ!! ฉะ ฉันถูกลักพาตัวมาเหรอ? ไม่จริง! หรือว่าฉันทำให้มาเฟียโกรธ!!! " ฉันพยายามนึกคิดว่าเกิดอะไรขึ้นต่างๆ นานา
ทั้งยังมโนเกี่ยวกับการถูกลักพาตัวมาเพราะไปเหยียบเส้นมาเฟียให้ พอฉันได้สติฉันก็นอนต่อ ฉันลืมตาอีกครั้ง
" ฝันดี ตื่นมาเราคงไม่ได้เจอกันแล้ว บ๊ายบายนะ " ฉันยิ้มให้กับพวกเธอสองคน แล้วนอนหลับต่อ
ฉันลืมตาขึ้นมาอีกที ก็ยังคงเป็นที่เดิมอยู่ พวกเธอมองหน้าฉันอย่างสงสัย ฉันก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไม ตัวฉันยังไม่ตื่นอีก
ฉันลองหยิกแขนตัวเอง มันก็เจ็บอยู่นะ ฉันมองพวกหล่อนตาปริบๆ ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น
" จวนคืออะไรเหรอ? " ฉันถามแล้วยิ้มให้ พวกนางทำหน้าเหมือนเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง
" คุณหนูอยากกลับจวนหรือยังเจ้าคะ " พวกนางถามฉันและมองหน้าฉัน
" พวกเธอชื่ออะไรเหรอ? " ฉันถามพวกหล่อน พวกหล่อนฟังเหมือนไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันถาม
" พวกเจ้าชื่อกระไร? " ฉันที่อ่านนิยายจีนแปลมาบ้างก็พอรู้ศัพท์แบบงูๆ ปลาๆ
" คุณหนูลืมพวกบ่าวไปแล้วหรือเจ้าคะ อี้เถาคุณหนูปัญญาไม่ดีกลับจำพวกเราไม่ได้เสียแล้ว ข้าดูแลคุณหนูไม่ดีเอง "
พวกนางร้องห่มร้องไห้กันใหญ่
" ข้า... แค่ลืม ใช่ว่าจะจำพวกเจ้าไม่ได้เสียหน่อย " ฉันพยายามหาข้ออ้างมาแก้ตัว
" คุณหนู ข้าอี้เหมยเจ้าคะ ส่วนนี่นางคืออี้เถา " อี้เหมยดึงมือข้าไปจับอย่างอ่อนโยน
" ข้าจำได้แล้ว ข้าแค่แกล้งพวกเจ้าเล่น " ข้ายิ้มโง่ๆ ไปให้พวกนาง
ปัญญาไม่ดีก็เท่ากับว่าสติไม่ดีเท่ากับว่าข้าปัญญาอ่อน ข้ามภพข้ามชาติมาก็ปัญญาอ่อนเสียแล้ว
ก่อนข้ามภพมาก็ยังรั่วๆ อยู่ พอข้ามภพมา กลับกลายเป็นคนโง่อีก อะไรจะซวยขนาดนี้เนี่ย
.
ติดตามอ่านได้ที่ Readawrite และ Hinovel
My Destiny ข้ามภพ มาปรุงรัก Hinovel
หากใครสนใจจ้างงานเขียนติดต่อไบท์ได้ที่ตาม email ได้เลยนะคะ
bytesutatta@gmail.com หรือผ่านช่องทาง facbook : Byte Sutatta
ไบท์รับคีย์งานเรทราคาอยู่ที่ 100 คำ = 10 บาท
ไบท์รับพิสูจน์อักษร/ตรวจคำผิด/แก้ไขคำ เรทราคาอยู่ที่ 1 หน้า = 10 บาท
ไบท์รับโปรโมทนิยายผ่านช่องทาง Blogger และแฝงในนิยายของไบท์ เรทราคาค่าโปโมทนิยายทั้ง Blogger และแฝงในนิยาย เดือนละ 3000 บาท ติดต่อสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ bytesutatta@gmail.com